"Ο Ιωάννης και τα γεώμηλα της Αίγινας",
της Μαρίας Ανδρικοπούλου
(Εικονογράφηση: Φίλιππος Φωτιάδης)
Τον Ιανουάριο του 1828 η Αίγινα υποδέχτηκε τον πρώτο Κυβερνήτη της ελληνικής πολιτείας, ο οποίος αποφάσισε να την κάνει έδρα της πρώτης ελληνικής κυβέρνησης του ανεξάρτητου κράτους. Ο κόμης Ιωάννης Καποδίστριας, πρώην υπουργός Εξωτερικών του Τσάρου και σπουδασμένος γιατρός, γεννημένος στην Κέρκυρα από γενιά γραμμένη στο Libro d'oro, έφτασε σε μια χώρα λειψή και πάμφτωχη, όπου παρέλαβε άδειο ταμείο, έχοντας ταυτόχρονα να πολεμήσει τις προλήψεις, τις παλιές συνήθειες και την αμάθεια. Μέλημά του ήταν η εκπαίδευση των νέων, μιας και σε αυτούς οραματιζόταν να στηριχτεί το μέλλον της χώρας. Ήρθε αντιμέτωπος με τη φτώχεια, την πείνα και την αρρώστια της πανώλης, κατά την οποία βρήκαν ευκαιρία οι πολιτικοί του αντίπαλοι για να προκαλέσουν ταραχές και αντιδράσεις.
Η συγγραφέας Μαρία Ανδρικοπούλου αφιερώνει τον τέταρτο τόμο της σειράς Μικρές Ιστορίες για Μεγάλα Γεγονότα, στον πρώτο Κυβερνήτη της Ελλάδας, Ιωάννη Καποδίστρια. Πρόκειται για ένα μικρό βιβλιαράκι με σκληρό εξώφυλλο, γραμμένο εν είδει ημερολογιακής αφήγησης και διανθισμένο από αποσπάσματα της επιστολογραφίας του Καποδίστρια. Φέρει απολαυστική γραφή που διαβάζεται κυριολεκτικά απνευστί και υπέροχη ασπρόμαυρη διακριτική εικονογράφηση, που του προσδίδει έναν πιο σύγχρονο χαρακτήρα. Αποτελείται από 136 σελίδες, προτείνεται για αναγνώστες ηλικίας από 9 ετών και πάνω (θα το απολαύσουν και οι ενήλικες αναγνώστες) και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καλέντης. Ένα βιβλίο που θα ενθαρρύνει τα παιδιά που θα το διαβάσουν να αγαπήσουν την Ιστορία!
Ο ίδιος ο Καποδίστριας έλεγε πως αν απέσυρε το βλέμμα του από τους πρόκριτους με τις πλούσιες φορεσιές και τα νοικοκυρεμένα σπίτια, γύρω του έβλεπε μόνο δυστυχία. Γι' αυτό και αποφάσισε να προστατέψει τους Έλληνες από την εξουσία των προκρίτων, οι οποίοι λανθασμένα προσδοκούσαν να διαιωνίσει τα προνόμιά τους. Ο λαός τον περίμενε σαν σωτήρα, μα εκείνος γνώριζε πως δεν είναι θαυματοποιός. Διέθεσε όλες του τις δυνάμεις για να φτιάξει κράτος από το χάος. Πέθανε δεχόμενος εξ οικείων τα βέλη, όταν στις 27 Σεπτεμβρίου 1831, έξω από την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα στο Ναύπλιο, οι Κωνσταντίνος και Γεώργιος Μαυρομιχάλης, συγγενείς του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, τον σκότωσαν σε αντίποινα της φυλάκισης του τελευταίου, αλλά και της μεταξύ τους διαμάχης.
Ένα βιβλίο αφιερωμένο στον άνθρωπο που έζησε χρόνια πολλά μακριά από το γενέθλιο τόπο του, παντού και πάντα ξένος, ακόμη και στην ίδια τη χώρα που θέλησε με πάθος να αναστήσει. Στον άνθρωπο που ξεπούλησε τα έπιπλά του για να εξοικονομήσει χρήματα για την Ελλάδα, γύρεψε δάνεια και οικονομική ενίσχυση από τους πλούσιους φίλους του και τις Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής. Στον ίδιο άνθρωπο που κατάφερε να αντλήσει δύναμη μονάχα από την εμπιστοσύνη του λαού, του ενός και μοναδικού όπου θέλησε να λογοδοτεί και του ίδιου από τον οποίο έλαβε μετά θάνατον την αναγνώριση που του άξιζε!
Δεν υπάρχουν σχόλια