Η Μικρή Παραμυθού διαβάζει...

το "Ο Λούπο και οι φίλοι του δεν νυστάζουν", των Louison Nielman και Thierry Manes

Πρόσφατα διαβάσαμε ένα διαφορετικό παιδικό βιβλίο, που απευθύνεται τόσο σε παιδιά, όσο και στους γονείς τους. Πρόκειται για μία συλλογή τρυφερών ιστοριών, από τη σειρά Ζεν για Παιδιά, Αναγνωρίζω τα Συναισθήματά μου, που ως στόχο έχουν να οδηγήσουν τους μικρούς αναγνώστες σε έναν ήρεμο ύπνο. Είναι γραμμένο από την κλινική ψυχολόγο Louison Nielman και κυκλοφόρησε πρόσφατα στα ελληνικά για λογαριασμό των εκδόσεων Διόπτρα.

Στο βιβλίο περιλαμβάνονται τέσσερις μικρές ιστοριούλες, όπου πρωταγωνιστές είναι μικρά ζωάκια και οι γονείς τους: ο μικρός γατούλης Μαξ, η Γιολάντα το ποντικάκι, ο Λούπο το λυκάκι και ο Ρίκι το κουνελάκι. Το κάθε ένα από αυτά προβάλει και από μία δικαιολογία, συνηθισμένη και χιλιοακουσμένη στους περισσότερους γονείς, προκειμένου να μην κοιμηθεί: άλλος θέλει να παίξει λιγάκι ακόμη, άλλος έχασε το αγαπημένο του βιβλίο, άλλος φοβάται το σκοτάδι κοκ.  Οι γονείς στο βιβλίο αντιμετωπίζουν την άρνηση των παιδιών τους, προτείνοντας παραδείγματα για το πώς θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε όλοι ανάλογες καταστάσεις. Η διαφορετικότητα του βιβλίου έγκειται στο ότι στην εισαγωγή του, καθώς και μετά το τέλος κάθε ιστοριούλας, ακολουθούν συμβουλές για εμάς τους ενήλικες, σχετικά με τον τρόπο που θα μπορούσαμε να ηρεμήσουμε τα παιδιά μας και να τα βοηθήσουμε να αντιμετωπίσουνε τους φόβους τους, ώστε να καταφέρουν να κοιμηθούν.

Για να είμαι ειλικρινής, δεν θα μπορούσα να ισχυριστώ ότι διαβάζοντας αυτό ή οποιοδήποτε άλλο βιβλίο, κατάφερα μέχρι στιγμής να πείσω την Μικρή Παραμυθού μου να κοιμηθεί νωρίς ή να κοιμηθεί όλη νύχτα στο κρεβάτι της. Αυτό είναι κάτι που ακόμη το δουλεύουμε και θα το δουλέψουμε για πολύ ακόμη. Ωστόσο, οφείλω να παραδεχτώ πως πρόκειται για ένα πολύ χαριτωμένο βιβλίο, που δίνει πολλές και χρήσιμες πληροφορίες σε εμάς τους ενήλικες, ενώ παράλληλα διασκεδάζει τα παιδιά, αφού όλα θα ταυτιστούν με έναν, τουλάχιστον, από τους τέσσερις βασικούς ήρωές του. 

Από ολόκληρο το βιβλίο, το ενδιαφέρον μου κέντρισε ένα συγκεκριμένο απόσπασμα, που παραθέτω παρακάτω, καθώς εμένα, τουλάχιστον, με συγκίνησε και αποφάσισα να το υιοθετήσω και στο δικό μου παιδί: "Ένα τελευταίο φιλί και τέλος για απόψε. Μην ξεχνάς ότι έχεις μια μικρή βαλίτσα στην καρδιά σου, γεμάτη χάδια και φιλιά για τη νύχτα. Όνειρα γλυκά, μικρό μου, και τα λέμε αύριο". Η δική μου κόρη ενθουσιάστηκε με το συγκεκριμένο βιβλίο και το αποζητά συχνά, οπότε  και μόνο γι' αυτό θα άξιζε να το προτείνουμε και σε εσάς με μεγάλη μας χαρά!