Η Μικρή Παραμυθού διαβάζει...

το "Ο Πόλεμος της χαμένης παντόφλας", του Ευγένιου Τριβιζά (Εικονογράφηση: Στίβεν Γουέστ)

Η Μικρή Παραμυθού ξεκίνησε αυτό το blog επιλέγοντας ως πρώτη ανάρτηση ένα παραμύθι από τον πιο αγαπημένο της παραμυθά, τον Ευγένιο Τριβιζά. Σήμερα, λοιπόν, στο κλείσιμο του πρώτου της χρόνου, αποφάσισε να διαβάσει ακόμη ένα από τα παραμύθια του, εκείνο που έμελλε να μπει στην ομάδα με τα πιο αγαπημένα της!

Πρόκειται για το "Ο Πόλεμος της Χαμένης Παντόφλας", ένα παλιό, σχετικά, βιβλίο που θα παραμένει επίκαιρο όσα χρόνια και αν περάσουν. Ο βασιλιάς Σβουριμάρ ο Τρίτος, γιος του Σβουριμάρ του Δεύτερου και εγγονός του Σβουριμάρ του Πρώτου, ξυπνάει ένα πρωί στο βασίλειό του, το Σβουριστάν, διαπιστώνοντας ότι έχασε την υπέροχη βασιλική παντόφλα του. Αμέσως ειδοποιείται το προσωπικό του παλατιού να την αναζητήσει, χωρίς, ωστόσο, αποτέλεσμα. Ο στρατηγός του βασιλείου Τζουμ Ατζούμ Ταρατατζούμ πείθει τον - κάθε άλλο παρά φιλοπόλεμο -  βασιλιά να κηρύξει τον πόλεμο στο βασίλειο της γειτονικής Τριμπουφλαβίας, ισχυριζόμενος ότι εκείνοι την έκλεψαν προκειμένου να τον ταπεινώσουν. Ο Σβουριμάρ ο Τρίτος πείθεται και ο μοχθηρός στρατηγός ετοιμάζει πολεμική σύρραξη, όμως κάτι τον εμποδίζει: ο παλιός Σαλπιγκτής παραιτήθηκε έχοντας προτιμήσει τα πεντανόστιμα μπακλαβαδάκια  που του φτιάχνει καθημερινά η γυναίκα του - η μαγείρισσα Αφρατούλα - από τον πόλεμο. Πόλεμος χωρίς σαλπιγκτή δεν μπορεί να γίνει και ο υπασπιστής του στρατηγού ψάχνει απεγνωσμένα όλο το βασίλειο, προκειμένου να βρει έναν ψιλόλιγνο, κοκκινομάλλη, με σουβλερή μύτη, μεγάλα αυτιά και δεκαεφτά, ακριβώς, φακίδες, για να σαλπίζει, ώστε να του φέρνει γούρι, μιας και όλοι οι άλλοι του φέρνουν γρουσουζιά. Ο νέος Σαλπιγκτής βρίσκεται σύντομα στο πρόσωπο του Πατατία Πατατράκ! Θα καταφέρει, όμως, να σαλπίσει σωστά, στέλνοντας τον στρατό στη μάχη ή η φιλειρηνική διάθεσή του θα είναι μεγαλύτερη από τον φόβο που του προκαλούν οι απειλές του Τζουμ Ατζούμ Ταρατατζούμ; Και ποιος πραγματικά έκλεψε την χαμένη βασιλική παντόφλα;

Ένα βιβλίο εξαιρετικά καλογραμμένο, που ξεχειλίζει από το χαρακτηριστικό χιούμορ του Ευγένιου Τριβιζά, ο οποίος με το συγκεκριμένο παραμύθι βρίσκεται σε μια από τις καλύτερες δημιουργικές του φάσεις. Πολύ έξυπνο κείμενο, που διατηρεί το ενδιαφέρον του αναγνώστη αμείωτο, παρά το μεγάλο του μέγεθος. Ο συγγραφέας, συνδυάζοντας τον πεζό με τον έμμετρο λόγο,  επιλέγει να περάσει ένα αντιπολεμικό μήνυμα όχι με τον συνήθη τρόπο που συναντάμε στα περισσότερα παιδικά βιβλία, αλλά με μία ευφάνταστη ιστορία που θυμίζει πραγματικά παραμύθι και είναι γραμμένη σύμφωνα με την σταθερή μανιέρα του Τριβιζά: με απίστευτη δεξιοτεχνία στον λόγο και μεγάλη έμπνευση. Όσον αφορά στον πόλεμο, παρότι παρουσιάζεται με τρόπο χιουμοριστικό χάρις στις γκάφες του Πατατία Πατατράκ, δηλώνεται παράλληλα η αρνητική του όψη, ως κάτι καταστροφικό. Η εικονογράφηση του Στίβεν Γουέστ έρχεται να συμπληρώσει τέλεια το περιεχόμενο, χρησιμοποιώντας εικόνες που παραπέμπουν σε μεσαιωνικές ζωγραφιές. Η προτεινόμενη ηλικία είναι από 6 έως 8 ετών (μπορούν άνετα να το διαβάσουν και μικρότερα παιδιά) και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μίνωας.

Αν και σε εσάς αρέσουν τα παραμύθια με όμορφο τέλος, που έχουν ως πρωταγωνιστές μία βαθυκόκκινη βελούδινη παντόφλα, έναν αδίστακτο στρατηγό, ένα ειρηνικό βασίλειο και έναν σαλπιγκτή που δεν ξέρει να σαλπίζει, τότε δεν έχετε παρά να διαβάσετε το "Ο Πόλεμος της χαμένης παντόφλας", του Ευγένιου Τριβιζά. Εμείς το λατρέψαμε και δεν θα βαρεθούμε ποτέ να το διαβάζουμε ξανά και ξανά!