Η Μικρή Παραμυθού διαβάζει...


το "Μια του κλέφτη δυο του κλέφτη...", του Τζαν Φέρνλι (Κείμενο και εικονογράφηση)



Τις τελευταίες ημέρες, η Μικρή Παραμυθού μου και εγώ γελάμε πολύ ... γελάμε πάρα πολύ! Αφορμή στάθηκε το σπαρταριστό βιβλίο του Τζαν Φέρνλι, που κυκλοφόρησε πρόσφατα στη χώρα μας για λογαριασμό των εκδόσεων Μεταίχμιο. Πραγματική αιτία, ωστόσο, η ανάγκη μας να φορτίσουμε και να φορτιστούμε από εκατοντάδες χαμόγελα, δεκάδες γάργαρα γέλια και χιλιάδες χαρούμενες σκέψεις, προκειμένου να γεμίσουμε τις μικρές ακάλυπτες χαραμάδες της ζωής μας από θετική ενέργεια!

Γεμάτο θετική ενέργεια είναι το "Μια του κλέφτη δυο του κλέφτη", καθώς διαβάζοντάς το μόνο να περάσεις καλά μπορείς! Ήρωες ένας ευκολόπιστος, φαινομενικά, γάτος - ο Έντγκαρ - και ένας πονηρός και ύπουλος αρουραίος, ο Επιθεωρητής. Κάθε φορά που ο Έντγκαρ πηγαίνει να αγοράσει τρόφιμα για εκείνον και την αδελφή του Ίντιθ, ο πανούργος αρουραίος βρίσκει τρόπο να του να αρπάξει, προβάλλοντας ως δικαιολογία την ιδιότητά του, που του επιβάλλει να ελέγχει όλα τα τρόφιμα για τυχόν βλαβερές συνέπειες. Ο απονήρευτος γάτος επιστρέφει συχνά σπίτι του με άδειο καλάθι. Αλλά ξέρετε τί λένε ... μια του κλέφτη δυο του κλέφτη ... Και ο ραδιούργος αρουραίος θα βρει τον δάσκαλό του!




Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο παραμύθι, που έχει πολλά να διδάξει. Το χιουμοριστικό πνεύμα και η καταπληκτική του εικονογράφηση σίγουρα θα σας ενθουσιάσουν, ίσως σας διχάσει, ωστόσο, το τέλος του, καθώς σε κάποιους μπορεί να φανεί λιγάκι σκληρό και παλιομοδίτικο, αφού πλέον όλα, σχεδόν, τα παιδικά βιβλία προάγουν την έννοια της συγχώρεσης, εκ μέρους εκείνου που αδικείται και της μεταμέλειας, εκ μέρους εκείνου που λανθάνει. Ωστόσο, η συγκεκριμένη ιστορία προβάλει με τόσο έντονα αστείο τρόπο την τιμωρία του αρουραίου, ώστε κανείς να μην αισθανθεί άβολα διαβάζοντάς την. Το πραγματικό δίδαγμα του βιβλίου, είναι ότι δεν υπάρχουν ευκολόπιστοι άνθρωποι, ούτε και ανόητοι, παρά μονάχα άνθρωποι θετικά διακείμενοι, που σκέφτονται πάντα το καλύτερο για τους υπόλοιπους. Το να νομίζει κανείς ότι μπορεί να τους κοροϊδέψει είναι, τουλάχιστον, αδικία, αν όχι ανοησία, καθώς θα έπρεπε να τους θαυμάζει για την αγνότητα της σκέψης τους. Η ιστορία δείχνει εκ πρώτης επιφανειακή, λόγω της φαιδρότητάς της. Ωστόσο, μέσω της αντιστροφής των ρόλων που χρησιμοποιεί ως βασικό στοιχείο, προάγει σημαντικά διδάγματα, σχετικά με την διαφορετικότητα των χαρακτήρων, την εξαπάτηση, την κοροϊδία και αποτελεί αφορμή για μια ωραία συζήτηση με τα παιδιά μας.

Εμείς σίγουρα το απολαύσαμε και συνεχίζουμε να το απολαμβάνουμε, καθώς το διαβάζουμε καθημερινά! Σας το προτείνουμε με μεγάλη μας χαρά!


Δεν υπάρχουν σχόλια