Η Μικρή Παραμυθού διαβάζει...

"Το Ποντίκι της Πόλης και του ποντίκι του χωριού", των Richard Jones και Libby Walden

Καθώς διανύουμε τον Σεπτέμβρη και σιγά σιγά ο καθένας από εμάς επιστρέφει στην πόλη ή το χωριό του, με τις διακοπές για τους περισσότερους να έχουν λάβει τέλος, ήρθε στο μυαλό μου ένας από τους πιο γνωστούς μύθους του Αισώπου. Αναζήτησα, λοιπόν,  για την Μικρή Παραμυθού μου, την πιο ταιριαστή - στις δικές μας προτιμήσεις - έκδοση του διάσημου παραμυθιού των δύο ποντικών που αλλάζουν για λίγο σπίτι, καταλήγοντας σε εκείνη του οίκου Τζιαμπίρης - Πυραμίδα.

Το θέμα του μύθου απλό, αλλά με πολλά νοήματα: δύο ποντικοί, που ζουν ο ένας στην πόλη και ο άλλος στο χωριό, αποφασίζουν να ανταλλάξουν για λίγο τα σπίτια τους, καθώς ο καθένας από αυτούς λαχταρούσε πάντα να ζήσει στον τόπο του άλλου. Τα δύο ξαδέλφια μετακομίζουν, αλλά στην πορεία διαπιστώνουν ότι ο τρόπος ζωής που επέλεξαν να δανειστούν δεν τους ταιριάζει και ανυπομονούν να επιστρέψουν ο καθένας στο σπιτικό του.

Ο Αίσωπος ήταν αρχαίος Έλληνας μυθοποιός και μυθογράφος, που έζησε και έδρασε κατά τον 6ο αι. π.Χ., για την καταγωγή του οποίου ερίζουν διάφορες περιοχές. Υπήρξε πολύ έξυπνος και θεωρείται ιδρυτής του λογοτεχνικού είδους που ονομάζεται παραβολή ή αλληγορία χωρίς, ωστόσο, να έχει γράψει κανέναν από τους μύθους που διηγούνταν προφορικά. Πρωταγωνιστές του ήταν κυρίως ζώα, που μιλούσαν και ενεργούσαν σαν άνθρωποι (φωνήεντα ζώα) και οι αφηγήσεις του σύντομες, με διδακτικό και αλληγορικό χαρακτήρα.

Οι Richard Jones και Libby Walden, "δανείστηκαν" έναν κλασικό μύθο του, λίγο πολύ γνωστό σε όσους αγαπούν τα παραμύθια, και τον παρέδωσαν στο κοινό ιδωμένο από μία πιο σύγχρονη οπτική, χρησιμοποιώντας στοιχεία του παρόντος (ώστε να είναι πιο οικείο στα παιδιά) και έμμετρο λόγο, που είναι πάντα πιο αγαπητός στις μικρές ηλικίες. Παρουσιάζουν την παράλληλη ιστορία δύο εντελώς διαφορετικών προσωπικοτήτων, που ποθούσαν ό,τι δεν είχαν, για να καταλήξουν ότι αυτό που πραγματικά του ταίριαζε ήταν αυτό που ήδη ζούσαν! Η έκδοση είναι εξαιρετικά φροντισμένη, με πανέμορφη εικονογράφηση από τον Richard Jones και κοπτικά που την κάνουν ακόμη πιο ελκυστική στους αναγνώστες (μικρούς και μεγάλους).

Το βιβλίο συνολικά μας άρεσε πολύ, αυτό, όμως, που μας ενθουσίασε ήταν η εικονογράφησή του. Διαβάζοντάς το μας έκανε να εκτιμήσουμε ακόμη περισσότερο αυτό που έχουμε και κάναμε σύνθημά μας την τελική φράση του: "... Το σπίτι μου είναι πάντα εκεί που είναι κι η καρδιά μου. Σ' αυτό θα μένω πάντοτε εγώ και τα παιδιά μου". Το προτείνουμε με μεγάλη μας χαρά!