Η Μικρή Παραμυθού διαβάζει...
το "Ο πόλεμος που έσωσε τη ζωή μου", της Kimberly Brubaker Bradley
Πρόσφατα διάβασα το βραβευμένο βιβλίο της Kimberly Brubaker Bradley, "Ο πόλεμος που έσωσε τη ζωή μου". Αφορά στη συγκινητική ιστορία της δεκάχρονης Έιντα, ενός κοριτσιού με κινητικά προβλήματα που ζει και μεγαλώνει απομονωμένη στο Λονδίνο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Παρά τις κακουχίες και τα προβλήματα της καθημερινότητας, την άσχημη συμπεριφορά της μητέρας της απέναντί της, την απομόνωση και τον εξευτελισμό, θα καταφέρει να σταθεί πιο δυνατή από τις περιστάσεις και να δραπετεύσει μαζί με τον αδελφό της και πολλά ακόμη παιδιά στη βρετανική επαρχία. Εκεί θα γνωρίσουν τη Σούζαν Σμιθ, μια γυναίκα που παλεύει με τους δαίμονές της, αλλά θα δεχθεί παρόλα αυτά να πάρει τα δύο αδέλφια υπό την προστασία της. Ο δεσμός που θα αναπτυχθεί μεταξύ τους θα είναι πολύ ισχυρός, τόσο ώστε να βοηθήσει τον καθένα από τους τρεις να αντιμετωπίσει τους φόβους, τις ανασφάλειες και τους δισταγμούς του. Η Έιντα θα γίνει πιο δυνατή χάρη στην απεριόριστη αγάπη της προστάτιδάς της και θα μάθει κάτι νέο για αυτήν, αλλά αυτονόητο για όλους τους υπόλοιπους: πως έχει ίσα δικαιώματα με όλα τα παιδιά της ηλικίας της!
Ένα βιβλίο καλογραμμένο, με εξαιρετικό ενδιαφέρον, που διαβάζεται κυριολεκτικά απνευστί! Μία ιστορία για την άδικη μεταχείριση και τις διακρίσεις, αλλά ταυτόχρονα τη δύναμη της θέλησης, την πάλη με τον ίδιο μας τον εαυτό, την απεριόριστη αγάπη, την φιλία και την προσφορά. Μία ματιά στην κοινωνική πραγματικότητα της Αγγλίας του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, με αναφορές σε ιστορικά γεγονότα. Το βιβλίο έχει αποσπάσει πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων τα Newbery Honor Book 2016, Publishers Weekly Best Books 2015, Wall Street Journal Best Children's Books 2015 και The New York Times Best Seller. Απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας από 10 ετών και άνω και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος.
Ένας πόλεμος καταστροφικός, που στέρησε τη ζωή σε εκατομμύρια ανθρώπους, κατάφερε άθελά του να σώσει τη ζωή τριών, που δεν απειλούνταν μόνο από τα όπλα και την στέρηση τροφής, αλλά από την ψυχική και λεκτική κακοποίηση, την απώλεια σημαντικών για αυτούς προσώπων και την ελλειπή έως μηδαμινή αυτοεκτίμηση. Αξίζει να το διαβάσετε!
Δεν υπάρχουν σχόλια