"Το Γονεοτροφείο", του Χρήστου Δασκαλάκη
(Εικονογράφηση: Βασίλη Παπατσαρούχα)
Τι είναι άραγε αυτό το μεγάλο κτίριο στην κορυφή του λόφου; Αντί για μικρά παιδιά έχει μεγάλους να κάθονται πίσω από τα θρανία. Στο γονεοτροφείο, "Η Αγκαλιά", φιλοξενούνται οι υποψήφιοι γονείς μέχρι να έρθει ένα μικρό αγόρι ή ένα κορίτσι να τους επιλέξει. Εκεί διδάσκονται πώς να φροντίζουν, να μιλούν και να ακούν ένα παιδί, μα κυρίως πώς να το αγαπούν και να του προσφέρουν ασφάλεια. Η Αλίκη και ο Αλκαίος είναι υπομονετικοί και ευγενικοί, πειθαρχούν στις παρατηρήσεις και είναι προσεκτικοί στα μαθήματα. Η Φώφη και ο Φώτης δεν έχουν πάρει την εκπαίδευσή τους και πολύ στα σοβαρά και επιθυμούν ένα παιδί γιατί αυτό είναι που θέλουν οι γονείς και οι συγγενείς τους, ενώ τους ίδιους απασχολεί μόνο το πώς θα συνεχίσουν ανενόχλητοι την ανέμελη ζωή τους. Ποιο από τα δύο ζευγάρια θα επιλέξει, άραγε, ο φασαριόζος Παύλος; Ένα παιδί σαν και αυτόν σίγουρα θα προτιμά για γονείς ένα υπερκινητικό, χωρίς κανόνες και απαγορεύσεις ζευγάρι. Ή μήπως όχι;
Μια ιστορία όπου οι ρόλοι αντιστρέφονται, προκειμένου να τονίσουν τη σημασία της οικογένειας, της σταθερότητας, της ασφάλειας, της αγάπης και της αποδοχής. Οι ενήλικες μπαίνουν στη θέση των παιδιών και νοιώθουν όλα εκείνα τα συναισθήματα αβεβαιότητας και ελπίδας που αισθάνονται αυτά. Το ορφανοτροφείο γίνεται γονεοτροφείο, δίνοντας τη σκυτάλη στα παιδιά για να επιλέξουν τα ίδια τους γονείς τους. Ένα βιβλίο γεμάτο τρυφερότητα, γραμμένο με ευαισθησία και εικονογραφημένο με τρόπο σύγχρονο και αφαιρετικό. Αποτελείται, συνολικά, από 32 σελίδες, απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας από 5 ετών και πάνω και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Άγκυρα.
Ένα πολύ όμορφο παραμύθι για ενήλικες και παιδιά, ειλικρινές και αισιόδοξο, που γράφτηκε για να μας υπενθυμίσει πως η αγκαλιά θα βρεθεί όταν δεν την περιμένει κανείς, αρκεί να αγαπάμε κάποιον για αυτό που είναι και όπως είναι!
Δεν υπάρχουν σχόλια