Η Μικρή Παραμυθού διαβάζει...


το "365 Πιγκουίνοι", του Jean-Luc Fromental
(Εικονογράφηση: Joelle Jolivet)


Ανήμερα Πρωτοχρονιάς, νωρίς το πρωί, χτυπά η πόρτα και στο σπίτι μιας συνηθισμένης οικογένειας φτάνει ένα ασυνήθιστο δέμα. Ένας αληθινός πιγκουίνος, συνοδευόμενος από το αλλόκοτο σημείωμα, Είμαι ο Νο 1. Όταν θα πεινάω, θα μου δίνετε να φάω;, πυροδοτεί το έναυσμα ενός ιδιόρρυθμου έτους, όπου θα καταφθάνει καθημερινά από ένα αντίστοιχο πακέτο και παρόμοια σημειώματα με το αρχικό. Το πρόβλημα είναι ένα και είναι απλό: Τί θα τους κάνουν τόσους πιγκουίνους; Κάθε μέθοδος ταξινόμησης αποδεικνύεται μάταιη, μιας και κάθε μέρα το σύνολο αλλάζει από μονό σε ζυγό αριθμό και το αντίστροφο, το σπίτι δεν είναι αρκετά μεγάλο για να τους χωρέσει όλους, οι πιγκουίνοι για να χορτάσουν θέλουν 2,5 κιλά ψάρια την ημέρα ο καθένας (υπολογίστε επί 3 ευρώ το κιλό!!!) και το καλοκαίρι η ζέστη δημιουργεί τόσο εκνευρισμό και φασαρία - για να μην αναφέρει κανείς και την ανυπόφορη μυρωδιά -  όση θα υπήρχε και σε μια κατάμεστη σχολική αυλή! Τέλος, παρόλο που στο θέμα της καθαριότητας οι πιγκουίνοι τα καταφέρνουν μια χαρά μόνοι τους, ένα μπάνιο σίγουρα δεν είναι αρκετό για όλους! Το ημερολόγιο δείχνει 4 Αυγούστου και τα φιλικά, κατά τ 'άλλα, θαλάσσια πτηνά έχουν φτάσει, αισίως, τα 216! Άραγε, ποιος αποφάσισε να στείλει 365 πιγκουίνους σε ένα και μόνο σπίτι;



Ένα αλλιώτικο εκπαιδευτικό βιβλίο που στόχο έχει να αφυπνίσει οικολογικά τους μικρούς αναγνώστες που θα επιλέξουν να το διαβάσουν. Ο συγγραφέας Jean-Luc Fromental αποδίδει φόρο τιμής στον Γάλλο ανθρωπολόγο, οικολόγο και εξερευνητή των πόλων Πολ-Εμίλ Βικτόρ (1907-1995), μέσω της επιλογής του ονόματος και της ιδιότητας ενός εκ των ηρώων του βιβλίου του. Μια ιστορία φαινομενικά απλοϊκή, ίσως και λιγάκι αστεία, με κείμενο απαλλαγμένο από κάθε είδους φλυαρία, κρούει στην πραγματικότητα τον κώδωνα για ένα από τα σοβαρότερα οικολογικά προβλήματα που απειλούν τον πλανήτη, το λιώσιμο των πάγων της Ανταρκτικής. Μία εκ των επιπτώσεων της συγκεκριμένης οικολογικής καταστροφής είναι και η διάλυση του βιότοπου των πιγκουίνων, που τόσο συμβολικά παρουσιάζεται στη συγκεκριμένη ιστορία, μέσω της τοποθέτησής τους από τον συγγραφέα σε ένα ανθρώπινο σπίτι, σε ένα περιβάλλον εντελώς ακατάλληλο και διαφορετικό από το φυσικό τους, όπου έχουν - μεταξύ άλλων - να αντιμετωπίσουν  το πρόβλημα της έλλειψης τροφής και χώρου. Η εικονογράφηση της Joelle Jolivet είναι ένα πραγματικό αριστούργημα αφαιρετικότητας και ομοιομορφίας, χάρη κυρίως στα τέσσερα και μόνο χρώματα που επαναλαμβάνονται σε ολόκληρο το βιβλίο. Η γλώσσα του πρωτοτύπου είναι τα γαλλικά και κυκλοφορεί στην χώρα μας μεταφρασμένο από τις εκδόσεις ΗλίβατονΑποτελείται από 46 σελίδες και απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας από 6 ετών και άνω.



Τι θα γίνει τελικά με όλους αυτούς τους πιγκουίνους, που εξαιτίας τους κινδυνεύουν οι άνθρωποι να εκτοπιστούν από το ίδιο τους το σπίτι; Ποιος είναι αυτός που τους στέλνει και με τι σκοπό; Μια εντελώς αστεία ιστορία, με ένα καθαρό και αισιόδοξο οικολογικό μήνυμα·    

Κι αν ο κόσμος αγρυπνά, θα νικήσει τελικά!

Δεν υπάρχουν σχόλια