Η Μικρή Παραμυθού διαβάζει...

"Το Αόρατο Χωριό", της Εύης Τσιτιρίδου-Χριστοφορίδου 

(Εικονογράφηση: Έφη Κοκκινάκη)

Σε ένα Αόρατο Χωριό, που δύσκολα εντόπιζε κανείς στον χάρτη, ζούσαν Αόρατοι κάτοικοι. Ονόματα δεν είχαν, γιατί δεν θα τους χρησίμευαν σε τίποτα, μιας και κανείς δεν μπορούσε να τους δει! Αγαπούσαν και εμπιστεύονταν ο ένας τον άλλο, αφού δεν υπήρχαν ορατοί λόγοι να τους κάνουν να θυμώσουν. Ώσπου μια μέρα, έφτασε στο χωριό το Σκανταλιάρικο Μολύβι και αποφάσισε να δώσει μορφή στους μέχρι τότε αόρατους κατοίκους του. Μαζί με την μορφή απέκτησαν και όνομα, χαρακτήρα, προσωπικότητα και από όλα αυτά ξεκίνησαν οι διαφωνίες, οι αντιπαλότητες, η ζήλια και οι διαφορές, μικρές και μεγάλες. Οι άλλοτε αγαπημένοι κάτοικοι, μπόρεσαν πια να δουν πόσο διαφορετικοί είναι μεταξύ τους και έτσι έγιναν γκρινιάρηδες, εγωιστές και ακατάδεκτοι και κανείς, ούτε καν ο τροχονόμος Λουκάς Κρεμανταλάς, δεν μπορούσε να επαναφέρει την τάξη. Μέχρι που το ίδιο Μολύβι που τους έκανε άθελά του να τσακωθούν, αποφάσισε να τους αναγκάσει και να φιλιώσουν. Και το άλλοτε Αόρατο Χωριό άλλαξε όνομα και πλέον θα ονομάζεται ... χμμμ αυτό είναι κάτι που θα το αποφασίσει ο αναγνώστης. Για εμάς, πάντως, έγινε το Χρωματιστό Χωριό!

Πρόκειται για ένα πολύ όμορφο βιβλίο για παιδιά από 5 ετών και πάνω, όπου μέσα από μια φαινομενικά απλή ιστορία, ξετυλίγεται μια πιο σύνθετη με βαθύτερα νοήματα σχετικά με την ανθρώπινη προσωπικότητα, τα χαρακτηριστικά και τους λόγους που οδηγούμαστε στις μεταξύ μας διαφωνίες. Καλογραμμένο και με εικονογράφηση που ξεχωρίζει, εξαιτίας του σύγχρονου χαρακτήρα της και των επαναλαμβανόμενων μοτίβων και χρωμάτων. Αποτελείται, συνολικά, από 28 σελίδες και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Σαϊτη.

Ένα πολύ ιδιαίτερο  παιδικό βιβλίο που κυκλοφόρησε πρόσφατα και αξίζει πραγματικά να το διαβάσει κανείς, μιας και μπορεί να αποτελέσει αφορμή για σπουδαίες  συζητήσεις με τα μικρά παιδιά.